#AchterDeSchutting: de tuin van Truus

Deze keer in de rubriek #AchterDeSchutting: de tuin van Truus uit de wijk Maarwold.

Al 40 jaar tuiniert Truus met veel plezier in haar voor- en achtertuin van bijna 200m2. Toen ze begon wist ze nog niet zoveel over tuinieren, maar door gewoon heel veel te proberen, is ze steeds wijzer geworden. Vroeger, toen de kinderen nog klein waren, bestond de achtertuin (85m2) uit voornamelijk gras. Een echte kindertuin, met onder andere een zandbak. Tegenwoordig is de ruimte opgedeeld in twee ruime borders en een flink terras. Die wel weer helemaal vol staat met potten. Want Truus houdt van bloemen.

In de tuin staan onder andere vingerhoedskruid, akelei, rododendron, salvia, flox, vrouwenmantel, ooievaarsbek, een volwassen druivenrank en een pas aangeplante bosrank. De echte blikvangers zijn echter de hortensia’s (blauwe, roze en een klimhortensia), de vele roosjes, en de Afrikaanse lelie in pot. Daarnaast is Truus erg gecharmeerd van het hangend hartje (ook wel bekend als gebroken of tranend hartje) en de vlammend rode montbretia lucifer. Van die laatste heeft ze onlangs nog tien nieuwe knolletjes geplant.

Vogelnestjes

Truus is niet de enige die gebruik maakt van de tuin. Sinds kort zitten er zowel in de voor- als achtertuin vogelnestjes. Wel drie in totaal. De vogeltjes vliegen af en aan en maken dankbaar gebruik van oude pottenrekjes die enigszins verscholen in de klimop hangen als basis voor hun nestjes. In het verleden heeft Truus wel eerder nestjes in de tuin gehad en ze hoopt deze keer ook weer op een goede leg: “Schattig hoor, het geluid van die kleine vogeltjes uit de heg.”

Een strenge tuinier is ze niet, trouwens. Plantjes die tussen de tegels of de borderrand opduiken mogen gewoon blijven staan. Ook de rododendron die bij de buren vandaan door de schutting groeit, mag gewoon blijven. Onkruid gaat ze wel te lijf. Zevenblad wordt met de hand geplukt, de rest van het wieden gaat met de schoffel.

Onbezorgde dahlia’s

In die 40 jaar is er natuurlijk wel eens het een en ander mislukt in de tuin. Vroeger zette Truus alles wat ze mooi vind in de grond, maar tegenwoordig gaat ze zorgvuldiger te werk. Doordat een grote bosbeuk achter hun tuin een hoop zon wegneemt, is ze genoodzaakt planten te zoeken die wel een beetje schaduw kunnen verdragen. Gelukkig kan ze aan de rechterkant van de tuin nog wel wat zonvragende planten kwijt.

Wat ook niet meehelpt is de arme zandgrond waar menig tuinier in Maarwold mee te maken heeft. Soms moet je daardoor accepteren dat sommige planten het gewoonweg niet goed doen in je tuin. Zo heeft Truus al meerdere keren geprobeerd om zonnehoed aan te planten. Helaas zonder succes. De condities in hun tuin zijn blijkbaar niet goed genoeg voor deze zonminnende zomerplant.

Wel hoopt ze deze zomer op een succesje met haar dahlia’s. Die moeten nog de grond in, maar ze wacht nog even op een bestelling van een online tuinwinkel. Daar heeft ze onlangs namelijk grote ronde plastic ringen met daarop koperdraad besteld. Deze ringen moeten de vraatzuchtige slakken tegenhouden, die het iedere keer voorzien hebben op haar jonge dahlia’s. Afgelopen zomer is ze al begonnen met slakkenvallen met bier en nu hoopt ze met die ringen eindelijk eens onbezorgd haar dahlia’s tot bloei te zien komen.

Sophie

In de hoek van het terras staat een klein tuinbeeld. Een rond hoofdje met twee opgestoken armpjes. Truus kreeg dit beeldje van haar beste vriendin toen deze haar kleindochter kreeg: Sophie. Ze gaf hem aan Truus, die zelf geen kleinkinderen heeft, met de woorden: “Ik heb een Sophie gekregen, nu krijg jij een Sophie van mij. Het beeldje is helaas wel al een paar keer omgevallen, waardoor Sophie nu een beetje een gehavend neusje heeft.

Truus is erg blij met haar tuin. Maar toch heeft ze nog wel wat wensen. Zo wil ze achter graag de grote grindtegels vervangen. In de voortuin is dat al gebeurd, daar liggen nu mooie witte tegels. Maar nóg liever ziet ze de grote beuk achter haar huis verdwijnen. Truus verteld lachend: “Toen we hier net woonden waren het nog kleine boompjes. We hadden toen de hele middag en avond zon in de tuin. We wisten ook nog niet dat hij zo groot zou worden. Kun je nagaan. Ik heb ‘m in een droge zomer zelfs nog water gegeven, had ik dat nou maar niet gedaan!”