Deze keer in de rubriek #AchterDeSchutting: de tuin van Henk en Marianne uit de wijk Maarwold.
Toen Henk en Marianne 20 jaar geleden deze tuin betrokken, was het eigenlijk al een mooie tuin. Alleen stonden er toen nog meer bomen. Maar de vele bollen, zoals de talrijke boshyacintjes, de boerenjasmijn en de forsythia waren er al. Omdat het ontwerp van de tuin ze beviel, hebben ze aan de vorm nooit veel veranderd. Sommige bomen zijn verwijderd en een aantal mee verhuisde planten zijn toegevoegd, maar verder heeft de tijd vrijwel stilgestaan in dit kleine stukje Maarwold.
De oleander bloeit rijkelijk Klokjesbloem Druivenrank langs de aanbouw
Dat kon mede doordat het ontwerp van de tuin van een tijdloze eenvoud is. Rondom het vrijstaande huis is één zijde vrijgehouden voor de oprit en de garage. De overige drie zijdes zijn gereserveerd voor het grasveld en één grote border die beide als een halve circkel rondom het huis liggen. In die border staan een aantal enkele bomen en struiken, en daartussen groepjes vaste planten, bollen en eenjarigen.
Sommige van de vaste planten komen elders terug in de border. Maar soms hebben ze een andere kleur, terwijl ze toch van dezelfde moederplant komen. Henk: “dezelfde plant kan op de ene plek een heel andere kleur hebben als op een andere plek. Ik weet ook niet hoe dat kan. Het heeft misschien wel met de grond of de zon te maken.” Een voorbeeld hiervan zijn de anjertjes die nu in bloei staan. In het ene stuk zijn ze lichtroze, een eindje verderop zijn ze diep donkerroze.
De tuin loopt in een halve cirkel om het huis Prachtige kleuren waar ook de buren van genieten (eigen foto)
Japanse esdoorn
In de tuin van Henk en Marianne wordt wel getuinierd, maar niet echt volgens een bepaalde visie of in een bepaalde stijl. Marianne: “Eigenlijk proberen we het gewoon een beetje in toom te houden. Maar het hoeft niet strak in het gelid. Ook qua kleur is alles welkom.” Waar ze wel rekening mee houden, zijn de dieren. Zo ruimen ze pas in het voorjaar de tuin op. Dit trekt heel veel vogels die afkomen op de zaadjes en de insecten die kunnen schuilen tussen de afgestorven planten.
Ondanks dat ze zichzelf geen uitgesproken siertuinierders vinden, staan er wel heel veel bloeiende planten en struiken in de tuin. In de border staan onder andere klokjesbloem, hemelsleutel, scheefkelk, anjers, guldenroede en klaprozen. Langs de garage klimt een kamperfoelie. Pronkerwt, duizendschoon en slaapmutsje vind je terug in de border, langs de schutting en zelfs in kieren tegen de gevel. In potten staan een aantal tomaten- en peperplanten (jalapenos). Langs de gevel van de aanbouw groeien drie grote druivenranken met een blauwe druif.
De Japanse esdoorn in vlammend rood (eigen foto) Spontane klaprozen De slaapmutsjes duiken overal op Anjers
Blikvangers van de tuin zijn de oleander en een kleine rododendron, die eigenlijk geen rododendron is, maar waar Henk en Marianne de naam niet van weten. Beide bloeien rijkelijk en vallen daardoor goed op in de tuin. Een andere in het oog springende schoonheid is de Japanse esdoorn die meeverhuisd is uit hun vorige tuin. Toen was het nog een klein boompje. De buren genieten ook erg van het uitzicht op de roodbruine boom en al helemaal als de scheefkelk, groengele struiken, heide en een kruipplantje met blauwe bloemen langs de straatzijde ook bloeien.
Moestuin
Langs de schutting bij de oprit bloeit een grootbloemige bosrank. De enige andere bosrank – een witte – heeft kort daarvoor nog gebloeid. Tot hun spijt zijn alle andere aangepote bosranken nooit aangeslagen. Het was namelijk de bedoeling om de volledige schutting te laten begroeien met deze mooie klimmer, maar dat is in al die jaren nog steeds niet gelukt. Henk: “ik vind zo’n kale schutting nooit zo mooi, maar ze willen hier maar niet groeien. Nu laten we de struiken van de buren er maar een beetje doorheen komen.”
Grootbloemige bosrank Peperplant (Jalapenos) Ontluikende stokroos en tomaat op de achtergrond
Naast de siertuin bij het huis, hebben Henk en Marianne ook nog een moestuin bij volkstuinencomplex de Paasweide. Daar komen waarschijnlijk ook de klaprozen vandaan. “Ineens stonden ze er. Waarschijnlijk zijn ze meegelift met een stekje die van de moestuin hier naar toe gekomen is. Zo hebben we ook guldenroede staan, dat hebben we nooit zelf geplant.”
Het werken in de siertuin verdelen ze ongeveer 50/ 50. “Net hoe het uitkomt.” Henk doet wel meer in de moestuin. De voornaamste bezigheden bestaan uit onkruid plukken en het mos in het gras bestrijden. Henk: “we laten nu het gras wat langer groeien, ik heb het idee dat het zo wat meer de overhand krijgt. Maar het helpt natuurlijk niet dat het mos blijft liggen in de tuin.” “Dat komt doordat de kinderen ermee spelen in het keukentje,” antwoord Marianne, die als gastouder het belang van de kinderen daarmee voorrang geeft. “Ach, het is ook gewoon niet anders,” antwoord Henk weer. “We hebben hier nu eenmaal arme grond.”
Duizendschoon dankt zijn naam aan de vele variëteiten in één plant Speeltoestel voor de kinderen
Genieten in de zon
Voordeel van het langere gras, zijn de vele madeliefjes in de tuin. Ook daar spelen de kinderen graag mee. Net als met het speeltoestel in het gras. Ooit, als Marianne met pensioen gaat, zal die nog wel eens weggehaald worden. Maar voorlopig voldoet hij nog prima. Als de pensioengerechtigde leeftijd aanbreekt wil Marianne misschien ook nog wel een bijenkast. Dat is nu niet handig, met de kinderen, maar lijkt haar heel mooi. “Ik vind het belangrijk dat de bijen blijven bestaan. Daar draag ik graag mijn steentje aan bij.”
Al met al is de tuin van Henk en Marianne dus een gastvrije tuin. Zowel voor kind als dier. Maar bovenal is het een tuin om lekker in te genieten. Want zoals Marianne het zelf zegt: “Ik vind in de tuin werken wel leuk, maar uiteindelijk geniet ik toch het meest van de tuin als ik lekker met een stoeltje in de zon zit.”
De heesters van de buren groeien door de schutting Kamperfoelie De rodondendron die geen rodondendron is De tuin is ook in mei mooi (eigen foto)
Update: inmiddels geniet Marianne van een welverdiend pensioen!