Lichtroze, oudroze, felroze, roodbruin, ossenbloedrood, wit en zelfs wit met een vleugje oudroze: bíjna alle kleuren heb ik dit jaar in mijn tuin staan. De witte is inmiddels uitgebloeid, maar de andere stokrozen staan metershoog te pronken. Stiekem had ik mijn zinnen nog op een lichtgele variant gezet, maar hé: ik ga niet klagen. De score is dit jaar al weer vele malen mooier dan voorgaande jaren!
Stokrozen maken mij een beetje hebberig en volgens mij ben ik niet de enige. Want hoeveel mooie soorten je ook in de tuin hebt: je wilt ze eigenlijk gewoon allemaal hebben. Zo liep mijn zus al een keer met zaadjes van de ossenbloedrode variant uit de tuin weg, terwijl iemand anders helemaal verliefd was op de oudroze kleur.
Mooie bloemen, geweldige kleuren
Gelukkig is het vrij makkelijk om iemand blij te maken met zaadjes van de stokroos. Uit één enkele bloem, krijg je al meer dan genoeg zaadjes om succes te hebben. Veel van de stokrozen in mijn tuin kreeg ik via zaadjes van de buurvrouw of van stokrozen aan de kant van de weg. (Veroordeel mij niet: alle liefhebbers van stokrozen plukken zaadjes ‘in het wild’. Echt!)
Let er wel op dat je niet alles weggeeft als je de kleur mooi vindt: stokrozen zijn tweejarige planten die na de bloei niet altijd terugkomen. Soms zie je naast de rozet nieuwe uitlopers, dan heb je geluk en gedraagt de stokroos (Alcea rosea) zich meer als een vaste plant. Let er dan op dat je de oude bloemstengels weghaalt. Deze kosten de plant teveel energie en dat gaat uiteindelijk ten koste van de bloei. Terwijl die mooie bloemen, met die geweldige kleuren, nou juist de blikvangers van de zomer zijn!
De tuinen van Haren 