Hij bloeit momenteel niet spectaculair. Hij groeit niet ineens een stuk harder dan voorheen en het blad heeft niet zomaar een andere kleur gekregen. Tóch wil ik hem even in het zonnetje zetten: onze klimop. Want we nemen hem vaak maar voor lief, maar stiekem is de klimop in vele tuinen een belangrijke, wintergroene, bondgenoot. Hekjes en schuttingen worden ermee versierd, lelijke muren opgekalefaterd en zelfs als solitaire haag staat hij z’n mannetje. Ook niet geheel onbelangrijk: voor vogels is het een mooie rust- en zelfs broedplaats!
In onze tuin komt de klimop op meerdere plekken voor. Als afscheidingshaag achter in de tuin. Als hangplant in twee hangpotten aan de overkapping en nu ook als beginnende decoratie bij het tuinhekje. Op die laatste plek is hij spontaan komen aanwaaien en hij had geen mooier plekje voor zichzelf kunnen uitzoeken. Héél langzaam gaat hij zijn weg vinden tussen de houten plankjes en alleen als hij de boel dreigt over te nemen zal ik hem wat binnen de perken houden. Dus: welkom nieuwe aanwinst!
Spontane aanwinst 
Klimop als afscheiding 
Leuk in hangpotten
De tuinen van Haren 