In februari, zo tegen de tijd dat iedereen voorzichtig aan de lente durft te gaan denken, maakt één voorjaarsbolletje mij altijd weer vrolijk. Een knolgewasje die veelvuldig is aangeplant in de Harense tuinen en groenstroken. Ik heb het natuurlijk over de krokus!
In december 2010 verhuisde ik van Amsterdam naar Haren. We hadden de periode daarvoor flink verbouwd en ik durf gerust te zeggen dat ik er even doorheen zat. De maand januari, met zijn kou en grijze luchten, deed mijn gemoed niet veel goed. Gelukkig ontdekte ik al snel een flinke verzameling sneeuwklokjes in mijn nieuwe tuin. Maar pas in februari kon ik mezelf ervan overtuigen dat het echt allemaal wel goed zou komen. Toen bleek dat Haren een waar krokusparadijs is!
In de tuinen, plantsoenen en groenstroken én in mijn eigen tuin: overal staken gele en paarse kopjes boven het gras uit. En dan heb ik het nog niet eens over de eerste dag dat de zon uitbundig scheen… Wat een feest! De krokus opent zijn bloem bij het o zo welkome licht en sluit deze weer bij bewolking of ’s nachts. Geopend in het zonlicht lijken ze net zo te genieten van die eerste stralen als wij.
Eén krokus wil ik graag nog eens aanplanten in mijn tuin. Dat is de krokus sativus: de krokus die nodig is om saffraan te kweken. Niet om zelf goedkoop aan dit dure specerij te komen, dat is me veel te arbeidsintensief, maar puur vanwege de prachtige rode stampers van deze soort. (Overigens wordt daar weer de saffraan van gemaakt, niet van de gele meeldraden.) Want zeg nou zelf, je wordt toch blij als deze schoonheid zich opent in de zon?
Krokussen in de tuin 
Krokus sativa 
Geel, paars, wit 
Krokussen langs de straat 
Groenstroken vol krokussen 
Krokus en narcis 
Krokusparadijs
De tuinen van Haren 