#GroeneStraten: Ridderspoorweg

In de wijk Oosterhaar in Haren komen we een flink aantal straten tegen die vernoemd zijn naar bekende en minder bekende plantensoorten. In deze serie vertel ik meer over deze planten en hun Nederlandse naam.

Een van de mooiste bloemen voor in de tuin is Delphinium, oftewel ridderspoor. Een hoge, statige plant met opvallende kleuren waaronder wit, roze, paars en diepe kleuren blauw: ridderspoor zie je niet snel over het hoofd. Een border met meerdere Delphiniums is een lust voor het oog. Bovendien is ridderspoor een geliefde pluk- en snijbloem voor (veld)boeketten.

Toch hebben niet veel mensen Delphinium in de tuin. Het is namelijk een plant die de naam heeft lastig te zijn. Dat valt op zich nog wel mee, alleen is de standplaats erg belangrijk voor ridderspoor. De grond mag niet te nat of te droog zijn en moet veel voeding bevatten. Lichte kleigrond die ook nog wat humus bevat is ideaal voor ridderspoor. Staat je ridderspoor langer dan twee jaar op dezelfde plek? Dan moet je waarschijnlijk (vloeibare) voeding bij gaan geven of de plant verplaatsen. Regelmatig een beetje organische mest en compost doet wonderen voor de bloei van je riddersporen.

Vanwege zijn hoogte heeft ridderspoor het liefst een beschutte plek uit de wind. Tijdens de bloei is het geen overbodige luxe om de plant te steunen. Die prachtige trossen bloemen, wegen namelijk behoorlijk zwaar. Ook verlangt hij graag een plekje in de zon om zo uitbundig te kunnen bloeien. Maar als hij dan een prettig plekje heeft gevonden: dan kan ridderspoor je trakteren op de mooiste trossen bloemen ooit en geeft hij soms, na een snoeibeurt, ook nog een tweede toegift in augustus/ september!

Ridderspoor wordt zo genoemd omdat de bloemen, net als ridders, een naar achteren wijzend spoor aan de bloemen hebben. De Latijnse naam Delphinium is afgeleid van het Latijnse woord voor dolfijn, omdat de bloemknoppen doen denken aan dolfijnenhoofdjes.

Tot slot nog een reden waarom niet alle bloemenliefhebbers Ridderspoor in de tuin hebben: de plant is zeer giftig voor mensen en huisdieren. Toch jammer. Want vlinders, bijen en hommels zijn juist weer dol op de nectar van ridderspoor. Misschien toch eens op zoek naar een beschut plekje in de tuin?

TuinTuin

#AchterDeSchutting: de tuin van Jannie en Willem uit Oosterhaar

Voor de rubriek #AchterDeSchutting neem ik een kijkje in tuinen van anderen. Deze keer was ik welkom in de tuin van Jannie en Willem in de wijk Oosterhaar!

Al vóór Jannie en Willem hier kwamen wonen, stond het stukje bos achter hun woning bekend als het vogelbosje. Nu, dertig jaar later, zijn de vogels nog steeds aanwezig en vliegen ze af en aan in de prachtig aangelegde tuin van het stel. Tot hun grote vreugde, want Jannie en Willem genieten enorm van al dat leven in de tuin. Sterker nog: ze helpen de dieren graag een handje mee!

De favoriete plek in de tuin is voor beiden het terras achter het huis. Zeer begrijpelijk want daardoor is er extra veel zicht op de borders, de nestkastjes in de omringende bomen en de vogels die badderen en drinken in de grote vogelbaden die Willem bij droogte iedere keer aanvult. Maar net zo lief zijn ze lekker bezig. Want door de hoge bomen die rondom staan, is er altijd wel wat te doen! Willem en Jannie vertellen: “We hebben natuurlijk veel blad in de tuin, maar ook in deze tijd van het jaar – mei – valt er allemaal bloesem uit de eikenbomen. Dat hoort er bij. Net als de grote slakken die uit het vogelbosje komen. Er komen soms lange draden met rupsen uit de bomen, maar die vinden de jonge vogels erg lekker. Daardoor hebben we ook geen last van de eikenprocessierups die verderop wel een plaag vormt.”

De spreeuwen genieten van het vogelbad

Heldere vijver

Maar niet alleen de bomen en de vogels vragen om aandacht. Er is altijd wel iets dat veranderd of verbeterd kan worden. Zo hadden Jannie en Willem jarenlang een mooie heldere vijver, boordevol leven. Maar toen de kleinkinderen kwamen, werd de vijver voor de veiligheid gedempt. Willem: “Dat is ergens wel jammer want zo’n vijver maakt een tuin compleet. Er zat vaak een reiger bij en we hadden vissen en kikkers. Maar het was ook wel veel werk om hem zo mooi en helder te houden.”

Een meer recente aanpassing was het omtoveren van een stuk gazon aan de achterzijde van het huis in een hortensiaborder. Jannie: “Dit stukje tuin aan de noordkant van het huis kreeg te weinig zon, waardoor het gras niet goed groeide. Nu hebben we daar hortensia’s neergezet die een groot deel van de zomer bloeien. Helaas had ik ze net rigoureus teruggesnoeid, niet wetende dat er een tuinportret gemaakt zou worden. Daardoor zullen ze dit jaar niet zo mooi bloeien, maar volgend jaar wel weer!” Ze vertelt het met een lach.

Jannie houdt erg van snoeien omdat de planten en bomen daar uiteindelijk veel mooier van worden en beter bloeien. Zo heeft ze eerder ook de Acer, of de Japanse esdoorn flink teruggesnoeid, waardoor die wél mooi staat te pronken. Ook de vele vlinderstruiken en de fuchsia lopen alweer uit en staan straks weer klaar om bijen en vlinders van nectar te voorzien. Helaas laten de paarse bloemen van de rododendron het een beetje afweten dit jaar en is de gouden regen, met drie kleine trossen, niet zo uitbundig aan het bloeien als vorig jaar.

Oranje ‘Koningsdag’ rododendron

Maar gelukkig is er nog veel meer moois te zien in deze kleurrijke tuin. Bijvoorbeeld de oranje ‘Koningsdag’ rododendron. Deze is net over zijn hoogtepunt heen, want ieder jaar weer bloeit deze opvallende verschijning prachtig rondom Koningsdag. “Eerlijk gezegd zou ik hem zelf nooit hebben uitgezocht” vertelt Jannie. “Maar hij kwam uit de tuin van mijn dochter en weggooien kunnen we niet zo goed over ons hart verkrijgen. Nu vinden we het toch ieder jaar wel speciaal dat hij op de verjaardag van de koning zo mooi bloeit!”

Ook een hortensia die eigenlijk in een samengesteld bloemenmandje zat, werd ‘gered’ en in de border gezet. “De hortensia had veel meer water nodig dan de twee andere, dus die hebben we snel in de grond gezet.” Zaadjes die Jannie en Willem krijgen van de kleinkinderen worden in een grote pot opgekweekt om ze te behoeden voor de slakken. En een gekregen bloemenzak die je aan de muur kunt hangen bewaarde Jannie en vulde ze dit jaar weer met nieuwe viooltjes. “Het was even een werkje, maar hij bloeit nu al weer een tijd!” De viooltjes in de verhoogde stenen border werden wel weggehaald en vervangen door scaevola’s. Die bloeien nog niet, maar vormen straks één grote, blauwe bloemenzee. Oh, en de bollen uit zo’n mooi bloeiende bollenmand? Die liggen al te drogen om straks de tuin in te gaan!

Dankbare planten

Genoeg te doen dus in de tuin en misschien is dat de reden dat Jannie en Willem beiden een vrij makkelijk plantje als favoriet aanwijzen: Willem de roze ooievaarsbek en Jannie een roze bosaardbeitje. Waarom? “Omdat ze de hele zomer doorbloeien, weinig werk kosten en het overal goed doen.” Ook kruipend zenegroen, die zich duidelijk thuis voelt in de tuin, vinden ze mooi vanwege de blauwe kleur. Aan de voorzijde van het huis vindt Willem de scheefkelk in combinatie met de blauwe bessen van de sneeuwbal een mooi plaatje. En de rotsplantjes tegen de gevel van het huis bloeien soms wel wekenlang. Dankbare planten, waar beiden dus van genieten.

Maar, zoals eerder gezegd, genieten ze ook van het leven in de tuin. We sommen even op: spreeuwen, merels, roodborstjes, mezen, zwartkopjes, boomklevers en zelfs een groene specht bezoeken de tuin. In de nestkastjes broeden op het moment van schrijven een koolmezenpaar en een paartje boomklevers. Een andere nestkast wordt intensief bezocht door een spreeuw, die waarschijnlijk bezig is met een tweede leg. Of de vleermuizenkast ook bewoond wordt, weten beide niet. Maar het zou zomaar kunnen.

Genieten van het buitenleven

De vele bloeiende planten en bomen zoals de onlangs geplaatste honingboom en de rijk bloeiende weigelia’s, een waardplant voor vlinders, maken dat deze tuin goed bezocht wordt door allerhande dieren en insecten. En natuurlijk omdat Jannie en Willem zorgen voor voldoende water en voer. Eekhoorntjes schieten door de bomen en zelfs een doodzieke marter wist de waterschalen te vinden. Jannie: “Deze was waarschijnlijk vergiftigd en is opgehaald door de dierenambulance. Zonde, want je wilt ze niet in je huis of auto, maar het zijn heel mooie dieren.” Uit alles wat ze zeggen spreekt de liefde voor dieren en de natuur. En ook in de tuinbeelden, gekozen door Jannie – die jarenlang boetseerde, komt de natuur vaak terug. Maar bovenal genieten ze van het buitenleven. Jannie: “We leven buiten, we eten buiten. Als het even kan, zijn we in de tuin. Er is altijd wat te doen, maar soms zeg ik ook tegen Willem dat we even lekker gaan uitrusten op het terras.” Willem op zijn beurt wil dat ook wel, maar maakt ook graag zijn klusje af: “Dan heb ik de dag erna mijn handen vrij voor andere dingen.” Niet gek als je bedenkt dat Willem een begenadigd kunstschilder is. Zijn favoriete onderwerpen? Landschappen, bloemen en natuurlijk… vogels!

Bovenaanzicht van de tuin

#GroeneStraten – Tormentilweg

In de wijk Oosterhaar in Haren komen we een flink aantal straten tegen die vernoemd zijn naar bekende en minder bekende plantensoorten. In deze serie vertel ik meer over deze planten en hun Nederlandse naam.

Deze keer is de Tormentilweg aan de beurt.

Eerlijk is eerlijk: ik had er nog nooit van gehoord. Van tormentil. (Ook niet van dravik trouwens, zie de vorige post in deze serie.) Tormentil is in ieder geval de Nederlandse naam voor de plant die de wetenschappelijke naam Potentilla erecta draagt. Het is een plant uit de rozenfamilie (Rosaceae) en heeft gele bloemen. Hij lijkt wel wat op ganzerik en dat is niet gek, want ganzerik is ook een potentilla soort. (Potentilla fruticosa).

Krachtige pijnstiller

Tormentil heeft een aantal goede eigenschappen en dan vooral de wortels. Deze zijn dik en te gebruiken als voedsel, pijnstiller en als medicijn tegen bloedingen. Het wordt wel als rode verf voor leer gebruikt. Bezoekers van Beieren hebben misschien wel eens de likeur Blutwurtz gedronken. Ook deze drank wordt van de wortel van tormentil gemaakt.

Vanwege zijn geneeskrachtige eigenschappen kreeg hij zijn naam Potentilla: dit is afgeleid van het Latijnse woord potens, wat krachtig betekent. Het Nederlandse tormentil heeft dan weer een minder aantrekkelijke oorsprong: dit is afgeleid van het Latijnse woord tormentum en dat betekent kwelling of marteling. Toch is deze afgeleide niet heel gek: tormentil was vroeger in gebruik als pijnstiller bij zweren en ontstekingen in de mond.

Tormentil als tuinplant

Tormentil is een kruid die van mei tot augustus met kleine bloemen bloeit. Hij groeit het best in een zonnige omgeving met vrij schrale grond. Van nature komt hij voor in heide- en duinlandschappen en schraal grasland. Ondanks zijn verwantschap met de rozen is het geen tuinplant met een hoge sierwaarde, maar is het eerder een kruid die gewaardeerd wordt om zijn goede eigenschappen en aantrekkingskracht voor vlinders en solitaire bijen zoals de brilmaskerbij.

TuinTuin

#GroeneStraten: De Dravikweg in Haren

In de wijk Oosterhaar komen we een flink aantal straten tegen die vernoemd zijn naar bekende en minder bekende plantensoorten. In deze serie vertel ik meer over deze planten en hun Nederlandse naam.

We beginnen met de Dravikweg.

Niet iedereen zal dravik meteen herkennen als plantennaam. Maar misschien herken je de plant wel. Het is een grassoort uit de grassenfamilie Poaceae. Het geslacht zelf wordt Bromus genoemd. In Nederland komen er van nature vier soorten dravik voor: trosdravik, sierlijke dravik, dreps en zachte dravik. Akkerdravik wordt ook wel gevonden in Nederland, maar is dan waarschijnlijk per ongeluk ingevoerd met andere graszaden.

Hoe de naam dravik is ontstaan is niet helemaal bekend. Het vermoeden bestaat dat de naam van oorsprong Gallisch is, maar ook een Germaanse of Middelengelse herkomst wordt niet uitgesloten. Het woord dreps is in ieder geval hetzelfde woord, maar dan in Nederlands dialect.

Dravik lijkt op haver

Dravik komt vaak voor in bermen, op braakliggende stukken grond en in graslanden. De grassoort lijkt wel wat op haver. Boeren zijn er niet blij mee als dravik opduikt tussen hun gewassen, want tussen andere graansoorten zoals tarwe is hij moeilijk te bestrijden. Je ziet hem ook regelmatig tussen de stoeptegels, trottoirbanden of stoeptegels oppiepen.

Dravik is een eenjarige plant die zich voortplant door zich uit te zaaien. Vogels eten de zaden van dravik en insecten leven van het sap van de plant. Hoewel hij dus niet zo geliefd is bij boeren en de plant ook geen grote sierwaarde heeft voor de tuin, is het wel een nuttige plant voor de biodiversiteit. Dus lekker laten staan als je hem op een verlaten akkerlandje tegenkomt!

#InHetZonnetje: Duizendknoop

Het is september en veel van de late zomerbloeiers beginnen wat van hun glans te verliezen. Maar gelukkig zorgen de mooie en opvallende aren van de duizendknoop (Persicaria) nog voor voldoende kleur en volume in de border! Deze makkelijke bodembedekker bloeit lang door, in een warm najaar zie ik soms tot en met oktober de opvallende aren staan.

Duizendknoop – niet te verwarren met de invasieve woekeraar Japanse duizendknoop – komt in verschillende kleuren en maten. In Haren vallen in augustus en september vooral de donkerroze varianten zoals Persicaria amplexicaulis ‘Taurus’ en Persicaria amplexicaulus ‘Blackfield’ op. De inheemse variant, die ook wel adderwortel wordt genoemd, heeft lichtroze aren en bloeit bij mij al eerder in het jaar. Er zijn ook witte varianten en zelfs eentje met roze aren met een oranje tint (‘Persicaria amplexicaulus ‘Orangefield’).

Borderplant én bodembedekker

Daarnaast heb je nog lage varianten, die vooral als bodembedekker of langs de randen van de border worden toegepast omdat de bloei niet opvalt tussen de hogere borderplanten. Dit zijn de Persicaria affinis varianten, die bovendien wintergroen blijven. De bloemen zijn lichtroze.

Duizendknoop is een makkelijke, sterke plant, die zich – als hij op de goede plek staat –makkelijk uitbreidt. Ze houden niet van al te droge grond, maar na een flinke plons water of regenbui trekken ze makkelijk weer bij. Een dorstige duizendknoop herken je aan het slap hangende blad. Op een zonnige plek zal de plant je trakteren op veel bloemen, maar ook in de halfschaduw kan de duizendknoop zich prima redden.

Duizendknoop combineert mooi met siergrassen en hier in de buurt zie ik hem ook regelmatig met de eveneens langbloeiende prachtkaars (Gaura). Een leuke en luchtige combi die de naderende herfst in ieder geval gevoelsmatig nog even op afstand houdt!

TuinTuin

#AchterDeSchutting: De tuin van Kees en Roelfke

Vroeger, nog bij de boerderij in Uithuizermeeden, was de tuin het domein van Roelfke. Kees zijn tijd ging grotendeels op aan werk en de (paarden)sport. Maar sinds ze zo’n twintig jaar geleden in Haren kwamen wonen en beide wat meer tijd kregen, is het een gezamenlijke liefhebberij en zijn ze samen actief in hun prachtige tuin in de wijk Maarwold.

Rust pakken zit er niet in voor het actieve stel. Uiteraard genieten ze vaak op hun heerlijk zonnige terras van het uitzicht op de grote border en de vijver vol waterplanten en goudwindes, maar net zo vaak wordt hun oog getrokken naar een klusje dat nog even kan gebeuren. Gelukkig vinden ze dat niet erg: “Het is een hobby en we vinden het beide fijn om lekker bezig te zijn.” Kees zijn moeder zei altijd: “Je kunt me vaak zien zitten in de tuin. Op mijn knieën.” Wat maar aangeeft dat hij het actieve tuinieren niet van een vreemde heeft.

De structuur van de grote tuin, rondom de vrijstaande woning, was al aangelegd toen zij er kwamen wonen. De vorige bewoonster kon niet zelf meer werken in de tuin, waardoor deze voornamelijk bestond uit onderhoudsvriendelijke heesters zoals buxushagen, dwergmispel (cotoneaster) en rododendrons. Gaandeweg hebben Roelfke en Kees de tuin veranderd in een bloemenparadijs waar vrijwel het hele jaar wel iets bloeit.

Het hele jaar een mooie tuin

Dat begint al aan het begin van het jaar met sneeuwklokjes en krokussen en gaat door tot diep in het najaar met herfstasters, herfsttijloos en herfstasters. Tussendoor bloeit de beverboom (Magnolia), de mooie kornoelje (Cornus Kousa) en de almaar groter wordende prairieplant die het stel meenam uit Amerika. De vele rozen van Roelfke zorgen normaal gesproken zomers voor een bloemenzee aan de voor- en zijkant van het huis, maar helaas hebben die het de laatste jaren wat moeilijker door de droge zomers. Tot slot geven de groenblijvende heesters en de verschillende bomen daarna in de winter nog vorm en karakter. Niet voor niets zei een buurman ooit al eens: “Jullie tuin is het hele jaar mooi.” Een terecht compliment, want Roelfke en Kees hebben daar bewust voor gekozen en hard voor gewerkt.

“Zorg ervoor dat niet alles tegelijk op zijn hoogtepunt is.” Het is slechts één van de tips die Roelfke geeft voor een mooie tuin. Daarnaast geeft ze graag mee dat je altijd moet kiezen voor grote groepen in de tuin. Daardoor krijg je veel meer volume dan wanneer je van ieder klein plantje maar één exemplaar kiest. En, zegt ze: “Steek geen tijd in planten die het niet doen. Kies voor planten en combinaties die werken. Dat heb ik jaren geleden al geleerd.”

Wat niet wegneemt dat het stel regelmatig een plant op een andere plaats probeert. Soms staat hij gewoon niet op de juiste plek namelijk. Neem bijvoorbeeld de grote camelia in de voortuin. Vóór hij daar kwam te staan, had hij het altijd een beetje moeilijk. Maar nu heeft hij zijn plekje gevonden. Zelfs een zieltogende waaierpalm die in huis stond kreeg een plekje in de tuin, waar hij helemaal opleeft.

Sommige planten doen het té goed

Er zijn meer planten die het erg goed doen in de tuin van Kees en Roelfke. Bijvoorbeeld de vele variëteiten floxen die zelfs in september de borders nog opfleuren. Of de salvia’s, de verschillende soorten hortensia’s, de zonnehoed (rudbeckia’s) en de bijzondere azalea’s in de voortuin. Ook de paarse zonnehoed (Echinacea purperea) doet het zeer goed in de droge zomers van de laatste jaren. Perovskia bloeit de hele zomer door en de blauwe regen geeft in het voorjaar prachtig grote trossen bloemen.

De planten die het een beetje té goed doen, zijn de dropplant (Agastache) en ijzerhard (Verbena rigida). Beide leuke planten, maar de dropplant mag zich niet uitzaaien van Roelfke: “Dan kom je hem overal tegen. Ik wil geen planten die al te veel woekeren.” Ook de rudbeckia’s en de eerder genoemde verbenasoort zijn degenen die ze “een beetje in toom moet houden.”

In de vijver hebben sommige planten het ook een beetje té goed. Het eerstvolgende klusje voor Kees wordt het snoekkruid en het waterdrieblad van elkaar scheiden en in bescheidener proporties terug plaatsen. Van tijd tot tijd is dat nodig, want de kikkers, goudwindes en enkele blauwwinde moeten natuurlijk wel ruimte overhouden.

Dieren worden verwend in de tuin

Dieren worden sowieso een beetje verwend in deze mooie tuin. Regelmatig duikt een eekhoorntje op, die zich ook vaak in de hazelaar van de overbuurman laat zien. De vogels worden voorzien van zonnebloempitten uit eigen tuin en nestkastjes. Jarenlang kwam een mannetjesfazant op bezoek. Alleen katten willen Roelfke en Kees liever niet in de tuin. “Ik heb maar eerlijk tegen de buren gezegd dat ik hun katten van ons terrein verjaag als ik ze zie. Wij hebben liever een tuin voor de vogels dan voor de katten.” Aldus Roelfke.

Vergeleken met het grote erf bij hun akkerbouwbedrijf, is deze tuin redelijk overzichtelijk voor het gepensioneerde stel. Toch wordt de tuin “ieder jaar groter” aldus Kees. Hij doelt hiermee op het feit dat ze wat ouder worden en het onderhoud daardoor wat zwaarder is dan vroeger. Grote veranderingen zullen daarom niet meer plaatsvinden. Toen de oprit aangepast werd besloot het stel om te kiezen voor bomen en struiken aan die (schaduw)zijde van het huis. Want, zo zegt Roelfke: “We hebben het druk genoeg.”

Maar stiekem, tijdens het gezellige bezoek, schemert toch een beetje door dat Kees en Roelfke nog lang niet van plan zijn om op te houden met actief tuinieren. Terwijl we langs de bloemen, planten, bomen en struiken lopen vertellen ze regelmatig over de plannetjes die ze nog hebben voor hun mooie tuin. Lekker bezig zijn, houdt niet op van de ene op de andere dag. Gelukkig maar!

#OpDeSchop: de tuin van Mileen en Tom uit Oosterhaar

Het begon met een wens. De wens om de voortuin te veranderen zodat er meer ruimte zou ontstaan om te zitten en te spelen. Toen kwam de overlast van de steenmarters erbij. De steenmarters die via de pergola achter het huis een ideale opgang hadden naar hun holletjes onder de dakpannen. Niets hielp tegen de marters, tot een deskundige aangaf dat het enorm zou schelen als de pergola werd verplaatst of weggehaald. Ja, toen beseften Mileen en Tom dat als ze dan tóch rigoureus aan de slag zouden moeten, ze het ook maar beter meteen goed konden doen.

Mileen vertelt: “In eerste instantie wilden we de voortuin zelf aanpakken en misschien wat veranderingen in de achtertuin. Maar toen kwam die pergola er ook bij en besloten we om het dan gelijk helemaal te veranderen, met behulp van een hovenier.” Via een vriendin was die snel gevonden: Ties Reijbroek, ook wel bekend als De Tuinfluiter, kwam met een voorstel waar ze zich in konden vinden.

Hergebruik materialen

In april ging Ties aan de gang. Samen met Tom en Mileen had hij een plan gemaakt met ronde vormen en natuurlijke, kleurrijke planten. Mileen: “We hadden vooraf eigenlijk alleen een vaste plaats voor de trampoline en het kippenhok bedacht. Verder wilde ik graag wat fruit en kruiden uit eigen tuin. Het ronde muurtje met bankje had ik gezien op een plaatje. Al het overige heeft Ties – in goed overleg – zelf aangevuld.

In de tuin zijn zoveel mogelijk materialen hergebruikt. Het klinkermuurtje in de achtertuin werd opgemetseld uit de oude terrasstenen en de uitgegraven grond van de trampoline kwam in de verhoogde borders achter beide zitbankjes. Dat is natuurlijk niet alleen efficiënt en kostenbesparend, maar ook beter voor het klimaat.

Sterke bloeiers

Met dat laatste zit het sowieso wel goed in deze tuin. Voor de beplanting is gekozen voor sterke bloeiers, waar veel bijen en vlinders op af komen. Bovendien bloeit er in ieder seizoen wel iets. De vogels vinden een nestplaats in de volle haag en een gedeelte van de looppaden is gemaakt met een half harde bestrating die het water goed doorlaat. De afwerking met natuurlijke materialen zoals de houten palen maakt het plaatje helemaal af.

Mileen en Tom zijn erg blij met het resultaat en genieten nu al optimaal van hun mooie nieuwe tuin. De kinderen zijn gek op de nieuwe trampoline en de gezellige zitbankjes nodigen uit om lekker op te zitten met vriendjes en vriendinnetjes. Of de kippen ook blij zijn met hun nieuwe omgeving is alleen nog maar de vraag. De nieuwe planten moeten eerst nog even wat groter en sterker worden, voor ze weer los door te tuin mogen scharrelen. Gelukkig leggen ze er niet minder lekkere eitjes om!